Sonbahar mevsiminin en faydalı meyvelerinden elmanın güçlü bir prebiyotik olduğunu biliyor muydunuz?
“Günde bir elma yemek, doktoru uzak tutar” sözünü çoğu kişi duymuştur. Elmanın genel sağlığa faydalarının yanı sıra, son yıllarda yapılan bilimsel çalışmalar aynı zamanda güçlü bir prebiyotik olduğunu göstermektedir.
Prebiyotik, Latinceden gelen bir kelime olup, pre; “önce”, biyotik; yaşayan canlı organizmalar, demektir. Kısaca “prebiyotik”, bağırsaktaki yararlı bakterilerin büyümesini veya aktivitesini uyaran sindirilmeyen gıda bileşenleridir. Elma, içindeki pektin ve polifenoller de dahil olmak üzere diğer önemli prebiyotikler açısından zengindir.
Prebiyotiklerin sindirimi düzenlemek, vitamin sentezi ve mineral emilimini artırmak, kolon kanseri riskini ve kolesterolü azaltmak, bağışıklık sistemini güçlendirmek gibi etkileri vardır.
Probiyotikler, sindirim sistemini düzenlemeye ve bağışıklık sistemini desteklemeye yardımcı olsalar da prebiyotikler olmadan fazla yarar sağlamazlar. Çünkü prebiyotikler, bu iyi bakterileri yararlı bir şekilde besleyen özel liflerdir.
Japonya’da yapılan bir çalışmada (1), iki hafta boyunca günde iki elmayı yiyenlerin bağırsaklarında yararlı Bifidobacteria ve Lactobacillus bakteri sayılarında önemli ölçüde artış gözlenmiş.
Diğer birçok prebiyotik yiyeceğin aksine, elmaları hemen hemen her yerde uygun fiyata bulmak mümkün. Ancak, elmadaki süperbiyotik statüsünü kazandıranın prebiyotik lif olduğunu unutmayın. Elmanın bu özelliğinden fayda sağlamak istiyorsanız, suyu yerine bütün olarak ve kabuğu ile yemeniz gerekir. Yiyemeyenler yine kabuğu ile birlikte Smoothie’lere karıştırabilirler, böylelikle bu harika meyvenin prebiyotik gücü kaybolmamış olur.
Sağlıklı bağırsaklara sahip olmak kilo vermeye, ideal kiloda kalmaya destek olur. Vücut direncini artırır.
Sağlıklı yaşamınızı sürdürebilmek için “günde bir elma” yemeyi, çocuklarınıza yedirmeyi ihmal etmeyin.
- Shinohara, K., Ohashi, Y., Kawasumi, K., Terada, A., & Fujisawa, T. (2010). Effect of apple intake on fecal microbiota and metabolites in humans. Anaerobe, 16(5), 510-515