Bu yazıyı, 19 Kasım Perşembe günü Merkez Bankasının faiz kararını öğrendikten sonra da yazabilirdim ama öncesinde yazmayı tercih ettim çünkü bir yazar olarak benim öncelikli sorumluluğum ülkemin ve dünyanın şartlarını dikkate alarak ekonominin kuralları içinde neler olabileceğini doğru öngörebilmek ve öngörülerimi de paylaşmak.
Filmin sonunu baştan söylemek gibi olacak ama çok önemli olduğunu düşündüğüm genel değerlendirmemi şimdiden yapacağım: Yönetenlerimiz ile çiftçinin gündemi çok farklı. Böyle devam ettiği müddetçe tarımdaki sorunların ağırlaşarak devam edeceğine şüphe yok.
Geçinebilseydi, çiftçiliği terk eder miydi? Etmezdi. Kimse yeterli kazanç elde ettiği işini terk etmez. Yeni talipler de çıkmamış. Yeterli kazanç elde edilebilseydi, hayvancılık işinin yeni talipleri olurdu.
Balın besleyici değeri ve vücut direncine olan katkısı zaten biliniyordu, Covid 19 vesilesiyle tescillendi. Bu şartlarda, doğal olarak, bal ve propolise olan talep arttı. Bana göre talep, artışa rağmen, olması gerekenin çok altında. Bal ve diğer arı ürünlerinin beslenmemizde kesinlikle daha çok yeri olmalı. Peki, bu konuda neler yapılıyor ve yapılmalı?
Malumunuz olduğu üzere yönetenlerimiz, özellikle coronavirüs sürecinde, ekonomiyi canlandırmak için ev ve araba başta olmak üzere bazı sektörlerden yapılan alışverişler için ucuz kredi uygulaması başlattı.
"Kurbanlık fiyatları" ile ilgili yazılarım artık klasik oldu ama ben, aradan uzun yıllar geçmiş olmasına rağmen vekâleten kurban kesen kurum ve kuruluşların ilan ettiği kurbanlık fiyatları arasındaki farkın nereden kaynaklandığını bir türlü çözemedim.
Son 16 yılda yaklaşık 3,5 milyon hektar tarım arazisini (yaklaşık Konya ili kadar) tarım dışı amaçlara tahsis etmiş olan bir ülkede, bu virüs hengâmesinde kaybedeceğimiz tarım topraklar için endişelenmek, arsa ve tarla satışlarının tarımımız için büyük ve ciddi tehdit oluşturduğunu söylemek kehanet olmaz herhalde.
