Ali Osman Mola

Büyük Türk Milleti'nin 19 Mayıs Atatürk'ü Anma Gençlik ve Spor Bayramı'nı kutluyorum. Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarına Yüce Allah'tan rahmet diliyorum. Saygı, sevgi ve minnetle yad ediyorum. Ruhları şad olsun. Diğer millî bayramlarımız olan 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı, 30 Ağustos Zafer Bayramı, 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı ile birlikte bu bayram da milletimize, anasının ak sütü gibi helaldir. Bayramlar, bayram gibi kutlanmalıdır: güvenle, gururla, onurla, coşkuyla; şanına yakışır biçimde ama mutlaka "birlikte".

Birkaç haftadır gıda ve tarımla ilgili kapsamlı bir makale yazmadığımın farkındayım.Bugün, en azından başlangıcı tarım ile yapayım.

Bütün ekonomi yazılarımda ekonomi yönetimine olan "güven"in her dönemde ve şartta çok önemli olduğunu vurguluyor, dolayısıyla krizi tetikleyen ve derinleştiren en önemli sebebin "güvensizlik" olduğunu söylüyor, bu bağlamda da "şeffaflığın" önemine dikkat çekiyorum. Güven ve şeffaflık sorunu hâlâ büyük bir sorun olarak karşımızda duruyor.

Sağ olsunlar, okuyucularım daima yorum, uyarı ve bilgilendirmeleriyle destek veriyor, yolumu aydınlatıyorlar. Bunu da o kadar güzel bir üslupla yapıyorlar ki!.. Bugün, böyle iki güzel örnekten birincisinde Samsun OMÜ'den gelen bir mesaj vesilesiyle "kenevir" ile ilgili makalemde atladığım önemli bir konuyu, ikincisinde "gıda kooperatifçiliği" ile ilgili makaleme İzmir'deki bir "tüketici kooperatifinden" gelen ve aslında bana değil, herkese seslenen bir mesajı bilgilerinize sunacağım.

“Sadece eleştirmemişim, övülecek işler yapılmışsa övmüşüm. Süre gerekene süre, destek gerekene destek vermişim. "Her şartta arkandayım." demişim. "Olmaz." demişsem, niçin olmayacağı ile birlikte nasıl olacağını da yazmışım. Yazdıklarımı okuduktan sonra birilerinin tarafında olduğumu düşünenlere, "Önemli olan fiillerdir; faillerle ilişkim, onların fiillerle ilişkisi kadardır." demişim. Bu kadar basit bir cümleyi anlayamayanın (anlamak istemeyenin) makamına da mevkisine de cemaatine de partisine de parasına da şeceresine de itibar etmemişim; etmiyorum, etmeyeceğim.”

Son günlerde "kenevir" ile yatıp "kenevir" ile kalkıyoruz. Kenevir'e ilgimiz, Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın, Samsun'da belediye başkanı adaylarını tanıtırken "Vezirköprü ilçesinin kenevir ekiminin merkezi olacağını." söylemesiyle birdenbire ortaya çıkıverdi. Durumdan vazife çıkaran "kenevir uzmanları (!)", ali fikirlerini ardı ardına açıklamaya başladılar (Öteden beri kenevirle ilgili çalışmalar yapanları bu yorumumum dışında tutuyorum elbette.). Kenevirle ilgili özel toplantılar düzenlenmeye, programlar yapılmaya, yazılar yazılmaya başlandı. Meğer "kenevir" ne "mübarek" bir bitkiymiş!.. "Benim neyim eksik!" dedim ve ben de yazmaya karar verdim.

Patronunuz size "Niye saman ve buğday ithal ediyorsunuz?" diye sorsaydı ona "Şirkette para var, onun için yapıyoruz." der miydiniz, diyebilir miydiniz?

Plansızlığı, programsızlığı, takipsizliği eleştiriyorum. Özellikle son birkaç aydır olayların arkasından sürükleniyorsam da lafı dönüp dolaştırıp bu konuya getiriyorum. Aslında olayların arkasından sürüklenmemizin, bir türlü esasa gelemememizin sebebi de bunlar: Plansızlık, programsızlık, takipsizlik.